Van betaaldatum tot betaaldatum

Een aantal jaar geleden was ’t allemaal anders toen Joánne en haar man nog bij elkaar waren. Hij was ZZP’er en verdiende goed, zij werkte in de kinderopvang. Financieel konden ze prima de eindjes aan elkaar knopen. Maar toen was de liefde voorbij en kwam Joánne alleen te staan. Haar leven stond op z’n kop. “We hadden in een dure tijd een huis gekocht en dat moest nu worden verkocht. Er bleef een restschuld van de hypotheek over. Ik had geen geld en moest toen noodgedwongen bij de gemeente aankloppen voor een lening. Ook bij de Belastingdienst en anderen stonden we in het rood.”

Joánne verloor door bezuinigingen haar baan. Ze zat financieel helemaal klem. Ze krijgt alimentatie maar die wordt verrekend met de bijstand. “Maar de deurwaarders bleven gewoon komen en op een gegeven moment weet je gewoon niet meer waar je alles van moet betalen. De maandelijkse aflossingen, het eten voor de kinderen en jezelf, de huur.” Toen kwam het moment dat Joánne de deur niet meer durfde open te doen als de bel ging. “Het gebeurde ook wel eens dat er gewoon een vriendje van mijn kinderen aan de deur bleek te staan.” De apathie sloeg toe, wat kenmerkend is voor mensen die langdurig in armoede leven. “Ik maakte simpelweg de post niet meer open. Het was toch alleen maar slecht nieuws. Het is een manier voor jezelf om te overleven; er gewoon niet aan denken.”

Gelukkig kwam de schuldsanering in zicht. Hiermee kwam er enige rust en worden de schuldeisers op afstand gehouden. Joánne moet nu leven van het weekgeld dat haar bewindvoerder stuurt. Dat is echter te weinig om zichzelf en haar kinderen te voeden. Daarom heeft ze zich aangemeld bij de voedselbank. “Ik moet het alleen rooien zonder hulp van mijn familie. Ik moet voor drie jonge kinderen zorgen. Water is lekker, maar alleen daarvan kan je niet van leven.” Schamen doet ze zich niet voor de voedselbank. “Dat heeft geen zin.” Ze maakt er dan ook geen geheim van. “Mijn buren weten het bijvoorbeeld. Wat heel fijn is dat ik hun auto kan lenen omdat de voedselbank in de buurgemeente ligt en ik mijn jongste niet alleen kan laten.”

Joánnes kinderen zijn in de groei en zij hebben regelmatig andere maten kleding nodig. “Daar heb ik de Kinderbijslag hard voor nodig. Ik moet goed afwegen hoe ik het uitgeef. Wat koop ik en waar? Wordt het binnenkort kouder en zijn ze er dan al weer uitgegroeid? Koop ik goedkoop bij de Primark of bij een duurdere winkel waarvan de kleding langer meegaat? Hoe dan ook, het bedrag aan Kinderbijslag is echt hard nodig om mijn kinderen gekleed te houden. Ook hier ga ik van betaaldatum tot betaaldatum.”

Over een kleine twee jaar is de schuldsanering afgelopen. Joánne is vastbesloten om dan haar financiën op orde te houden. Ze heeft al contact gezocht het regionale maatschappelijk werk. Die kan haar ondersteunen met een budgetcoach. “Ik moet op iemand kunnen leunen om nieuwe schulden te voorkomen en zo een weg terug te vinden.”

Kinderbijslag is een bedrag dat de SVB uitkeert op grond van de Algemene Kinderbijslagwet (AKW). Het is een bijdrage in de kosten voor de verzorging van kinderen tot 18 jaar. De SVB betaalt de kinderbijslag per kwartaal uit.